Het landgoed Gorp en Roovert tussen Tilburg en de Belgische grens is het grootste bosgebied in handen van een familie. Eigenaar Harrie van Puijenbroek koestert ‘zijn’ bos. “Ik weet nog dat mijn vader zei: ‘Gorp en Roovert is van ons.’ Dat ik vroeg: ‘Welk stuk dan?’ En mijn vader reageerde met: ‘Nee, het héle bos is van ons’.”
Brabant bestaat voor 74.641 hectare uit bos. De familie die het meeste bos bezit in Brabant, is de familie Van Puijenbroek uit Goirle, bekend van de textielfabriek. De familie heeft zo’n 830 hectare Brabants bos in handen. De 45-jarige Harrie snapte er als klein jongetje niets van. Want hoe kun je nou als familie eigenaar zijn van een bos?
In 2015 nam hij het beheer over van zijn vader. “Ik vind het hartstikke leuk. Ik heb de mooiste baan van Nederland. Daar ben ik van overtuigd. Er kan er maar één hier in het bos beheerder zijn en gelukkig ben ik dat. De rest van de familie had daar niet heel veel interesse in.”
“Het beheer van een landgoed is heel fijn, maar ook wel een verantwoordelijkheid. Als bosbeheerder neem je alleen maar beslissingen die invloed hebben op de lange termijn.” Zo heeft Harrie nu te maken met de beslissingen van zijn ooms, zijn vader en zijn groot- en overgrootvader. En zo is hij op zijn beurt weer bezig met de toekomst. “Dus alle beslissingen die ik nu neem, daar krijgen straks mijn kinderen en kleinkinderen mee te maken.”
(…)
Lees het hele bericht op de website van Omroep Brabant
FPG zet zich in om knelpunten, die leden ervaren bij het beheer van bos, zoveel mogelijk weg te nemen
Bovengenoemd artikel geeft een goede indruk van de belangrijke rol die particuliere eigenaren spelen bij het beheren van bos. FPG constateert dat Rijk en provincie deze belangrijke rol steeds beter onderkent. FPG is hier blij mee. Het belang hiervan blijkt ook uit de bossenstrategie: ‘’Particulieren, die een derde van onze bossen beheren, dekken veertig procent van de beheerskosten met houtopbrengsten. Dat aandeel is belangrijk voor het economisch langetermijnperspectief van bosbeheerders. Op de lange termijn kunnen de inkomsten uit de andere belangrijke inkomstenbronnen, zoals subsidies, sterk fluctueren. Houtproductie is dan een betrouwbare basis van inkomsten.’’ Dit sluit aan bij de ambitie vanuit rijksoverheid om ruwweg 37.000 extra hectare bos aan te leggen.
Volgens FPG zijn natuurwaarden, recreatieruimte, houtoogst en CO2-vastlegging belangrijke functies van bos. Het kan jaren duren voordat maximaal kan worden geprofiteerd van deze functies. Bomen doen er namelijk tientallen tot honderden jaren over om volwassen te worden. In de bossenstrategie is hier een passende hoofdambitie bij geformuleerd. Deze luidt: ‘we willen het bos met al zijn functies zo goed mogelijk doorgeven aan toekomstige generaties’. FPG onderschrijft deze ambitie volledig. Het beheren met het oog op toekomstige generaties is wat bij leden van FPG in het bloed zit. Het totale oppervlakte grond van alle FPG leden bedraagt zo’n 600.000 hectare. Dat de leden van de FPG zo’n oog hebben op toekomstige generaties blijkt ook uit bovengenoemd artikel. FPG zet zich in om knelpunten, die leden ervaren bij het beheer van bos, zoveel mogelijk weg te nemen. Te denken valt aan minder complexe regelgeving en een minder grote administratieve last. Belangrijke voorwaarden voor bosbeheerders zijn; het eigendomsrecht, zeggenschap over het beheer en het hebben van langdurige zekerheid. Hier zet FPG zich voor in.